Okres dwudziestolecia międzywojennego (1918-1939) kryje w sobie jeszcze wiele niezbadanych problemów. Należy do nich bez wątpienia kwestia naukowego poznania badań nad dzieckiem i dzieciństwem. To wówczas, niektórzy polscy uczeni podkreślali konieczność bardziej intensywnego zajęcia się problematyką dziecka. Zamierzali wytyczyć nowe kierunki badań w tym zakresie. Wyrazem ich postulatów były liczne publikacje, które często odznaczały się oryginalnością przemyśleń i stały się istotnym wkładem do nauki.