Zapisane to zbiór kilkunastu esejów i dyskusji o przedwojennych polskich reporterkach i reporterach. Bohaterami książki są: Irena Krzywicka, Wanda Melcer, Ksawery Pruszyński, Samuel L. Schneiderman, Melchior Wańkowicz i Ferdynand Antoni Ossendowski. Urszula Glensk i Irek Grin zaprosili do rozmowy o przedwojennych polskich dokumentalistach nie tylko akademików, lecz także pisarzy, prowokując frapujący dwugłos naukowy i literacki na temat historii polskiego reportażu i jego najważniejszych przedstawicieli. Ta unikatowa jak na standardy konferencji naukowych perspektywa umożliwiła pogłębione spojrzenie na fenomen rodzącego się w dwudziestoleciu międzywojennym gatunku. Pozwoliła się spotkać odległym, zdawałoby się, światom refleksji: naukowemu i artystycznemu. Głosy te znakomicie się uzupełniły, a teksty i dyskusje ukazały wiele nieznanych dotąd kontekstów nowoczesnego polskiego reportażu, odczytując go ze współczesnej perspektywy często w sposób zaskakujący i nowatorski. O dawnym reportażu rozmawiają i piszą: Agata Tuszyńska, Agata Zawiszewska, Magdalena Grzebałkowska, Urszula Glensk, Jolanta Sztachelska, Paweł Smoleński, Karolina Szymaniak, Irek Grin, Beata Nowacka, Grzegorz Nowak, Krzysztof Mroziewicz i Zbigniew Kopeć.
.jpg)
czuly.jpg)
.jpg)
