Przeżycia bohaterki książki Dziewczynka zza zasłony mówią o ważnych potrzebach psychicznych. Tą najważniejszą jest poczucie bezpieczeństwa. Gdy dziecko nie jest bezpieczne otula się w zasłonę. Zasłona przemienia się, przybiera inną postać. Dziecko okrywa się i dusi od narastającego lęku. Głos dziecka wypowiedziany w tej książce to wołanie zranionych dzieci i nieuzdrowionych dorosłych. Aby uniknąć zakrywania prawdy o człowieku, Dziewczynka uchyla swą zasłonę i woła: Pozwólcie dziecku być dzieckiem!. Ten zapis przeżyć i doświadczeń nie powstał dla potrzeb literackich. Stanowi wynik procesu terapeutycznego i jest prezentowany odbiorcy w swym pierwotnym kształcie. Stella odważnie pokazuje światu swój ból. Nie można udawać, zasłaniać oczu, zamykać serc przed tymi, którzy cierpią. Potrzebują oni naszej uwagi, troski i pomocy, aby poradzić sobie ze swoimi traumatycznymi przeżyciami. Małgorzata Anna Gruszka Z Przedmowy O Autorce Stella Veritas-Amare pseudonim artystyczny autorki, która mówi głosem wewnętrznego dziecka dziewczynki. Kobieta przeszła drogę od odrzucenia do spotkania. Nie ujawnia nazwiska oraz szczegółów ze swojego życia, ponieważ jej historia jest uniwersalna. Każdy może rozpoznać w losach bohaterki własne doświadczenia. Tak było, tak się zdarza, tak może się stać.
czuly.jpg)
.jpg)
