Opowieść Dziewczynki w habicie w książce Stelli VeritasAmare, zgodnie z podtytułem Uzdrawianie wewnętrznego dziecka jest tekstem terapeutycznym: jeśli chcesz się poczuć lepiej pisz! A jednocześnie jest apelem, manifestem, błaganiem o pomoc, jak list w butelce wrzucony do wielkiego oceanu przez zdesperowanego rozbitka. Jest też relacją o wieloletnim przymuszaniu się do milczenia, posłuszeństwa, do gry zatytułowanej U mnie wszystko w porządku. Dużo tych jednocześnie: autorka praktykuje na własnym ciele i duszy doświadczanie paradoksów. W tej samej chwili ogarniają ją: miłość i nienawiść, czułość i lodowate zimno, błogość modlitwy i obrzydzenie, współczucie i pogarda, radość i strach Wyrażenie ogarnia ją, jest przy tym zbyt łagodne, nie oddaje tego wrzenia ciała i duszy, tego miotania się, warowania oko w oko z wrogiem, któremu na imię chaos przeciwieństw. dr Jadwiga Wais
.jpg)
czuly.jpg)
.jpg)
