Od schyłku średniowiecza stosunki między Polską ajej wschodnimi sąsiadami nabierały coraz większego znaczenia. Szczególnie poUnii Lubelskiej (1569r.) widać coraz większy wpływ języka i kultury polskiej nawschodnie obszary państwa. Na ziemie te napływali Polacy, a miejscowa szlachtaruska polonizowała się i przyjmowała katolicyzm. Zaczęła się także zbrojnakonfrontacja z państwem moskiewskim oraz wojny kozackie. W XX wieku rewolucjabolszewicka zaczęła likwidację kresowej elity polskiej, a później takżepolskiego chłopstwa, opierającego się sowietyzacji. Natomiast w II RP na Kresach południowo-wschodnich zaczął sięrozwijać, oparty na darwinizmie społecznym, szowinistyczny nacjonalizmukraiński (partia OUN), a w latach II wojny światowej także UPA, którydoprowadził do ludobójstwa tamtejszej ludności polskiej. Po wojnie Polska utraciłaKresy, ale pamięć o ludobójstwie, jakiego tam dokonano, nadal stanowi problemmoralny i polityczny, zwłaszcza że na terenie państwa ukraińskiego rosną wpływyideologii OUN. Niestety, nie wszystkie siły polityczne w III RP właściwierozumieją tamtejszą sytuację, zamykając oczy na fakty nie do przyjęcia zpolskiego punktu widzenia, łącznie z postulatemiodebrania Polsce 19 powiatów.