Studium dotyczy rzymskich jednostek konnych, od polowy III wieku do smierci Teodozjusza Wielkiego i ostatecznego podzialu imperium w 395 roku. Przez dlugi czas bylo to temat na tyle niepopularny, ze w monografiach, dotyczacych rzymskiej konnicy w okresie cesarstwa, jest niemal zupelnie pomijany. Mimo iz syntetyczne publikacje traktujace o poznorzymskiej armii jako calosci sa dosyc liczne, to kwestia jednostek jazdy nie zostala w nich dostatecznie naswietlona. Studia nad tym zagadnieniem dopiero w ostatnim czasie staja sie coraz bardziej popularne, lecz do tej pory byly one ograniczone do jednej kategorii konnych jednostek, badz do okresu panowania jednego wladcy. Potrzebe stworzenia takiej monografii, jak i nowego spojrzenia na cala poznorzymska armie, postulowano juz wiele razy.