Metafizyczny zachwyt na pięknem świata, z równoczesnym przeczuciem nadchodzącej katastrofy. Stąd suplikacje do Boga, Przyrody czy Historii, która miażdży swym bezwładem idee i wartości. Wyraźna fascynacja Baczyńskim i nie tylko, liryka regularnych fraz i klasycznych rytmów, i te zaskakujące w swej drapieżności oryginalne metafory i dygresje.