Tomasz Burek (1938-2017) krytyk literacki, eseista i historyk literatury. Od 1976 roku uczestnik opozycji demokratycznej, wykładowca na tzw. Uniwersytecie Latającym i redaktor podziemnego kwartalnika Zapis. Drukował także w Kulturze Niezależnej i Pulsie. Od 1991 r. współpracował z Programen II Polskiego Radia. Pracował w Instytucie Badań Literackich PAN. Opublikował m.in. zbiory szkiców: Zamiast powieści (1971), Dalej aktualne! (1973), Żadnych marzeń (1987), Dziennik kwarantanny (2001 pierwsze wydanie), Dzieło niczyje (2001), Niewybaczalne sentymenty (2011). Dziennik kwarantanny to jedna z najważniejszych książek krytycznych tego stulecia: fascynujący dziennik lektur jednego z najwybitniejszych krytyków literackich ostatniego półwiecza intrygujący obraz literatury polskiej lat 90. XX wieku i początku XXI w., a także poruszający zapis zmagań krytyka z chorobami współczesnej sztuki ucieczką od metafizyki, tradycji, wartości. Sprawy, o których pisał Tomasz Burek ponad 20 lat temu, są wciąż żywe, są wciąż nasze, a epoka kwarantanny wcale się nie skończyła, bo dalej żyjemy w przesileniu, w epoce wielkiej przebudowy, której rozstrzygnięcia także w literaturze są dalej niepewne. Zresztą najważniejszy, najciekawszy w tej książce pozostaje ów suwerenny, wolny, odważny głos krytyka. W każdym razie zamykam ten tom sprzed dwu niemal dekad myśląc: dalej aktualne!
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
