Świat jedenastoletniej Ellen zawalił się w momencie odejścia, a potem śmierci, ojca. W ramach protestu, ale też z poczucia winy, dziewczynka postanawia przestać mówić. W powolnej opowieści Lindy Bostrm Knausgrd śledzimy losy naszej bohaterki zamkniętej w mikrokosmosie tego, co pozostało z rodziny matki i brata. Nasza rodzina jest rodziną światła powtarza matka, ale tak naprawdę jej członkowie żyją w cieniu. Główna bohaterka nie współczuje samej sobie, nie prosi nas o litość, a więc i my, czytelnicy, jej nie współczujemy. Dagens Nyheter Pełna delikatności historia dziewczynki: minimalistyczna, zwięzła, subtelna, ale też brutalna. Napisana w samoobronie, zapewniająca wyzwolenie. Der Spiegel Ellen korzysta z najmocniejszej broni, jaką dysponuje: milczenie bohaterki udowadnia, że siła literatury jest niezrównana. Vanity Fair