W ostatnich latach myślenie kontrfaktualne najczęściej nie było już profilowane przez narrację hegemoniczną, czyli uznaną domenę niezbitych faktów, jak zakładała najstarsza z nich, strategia jak gdyby. (...) niezależnie od stosowanej strategii konieczny punkt wyjścia dla prowadzonej narracji stanowi aktualność, tu-i-teraz twórcy i jego odbiorców. (...) To prawda, zebrane w niniejszym tomie teksty zajmują się zgodnie z podtytułem przede wszystkim strategiami kontr[f]aktualnymi w pisaniu historii, literaturze i sztukach, jednak czytać je należy, pamiętając o tym o wiele szerszym kontekście, kontekście naszej aktualności.