Antygona dramat antyczny autorstwa Sofoklesa; został napisany i po raz pierwszy wystawiony w 443 r. p.n.e. w Atenach. Dla Sofoklesa inspiracją do stworzenia tego dramatu, podobnie jak Króla Edypa i Edypa w Kolonie, był mit tebański o losach rodu Labdakidów. Akcja dramatu rozgrywa się wokół konfliktu tytułowej bohaterki z władcą Teb i jej wujem Kreonem. Antygona wbrew rozkazowi władcy postanawia godnie pogrzebać ciało brata Polinejkesa. To wzbudza gniew wuja, który srogo ją za to karze. Tragedia podejmuje tematy władzy, jej zakresu, relacji władza państwo, władza rodzina, władza prawa boskie, a także uwikłań międzyludzkich i rodzinnych. Sofokles (496-406 p.n.e.) jeden z trzech wielkich twórców, obok Ajschylosa i Eurypidesa, tragedii greckiej złotego wieku. Pochodził z bogatej rodziny kupieckiej, młodość spędził w Attyce. Edukację rozpoczął w wieku 7 lat, a w wieku 16 lat podobno przewodził chórowi, który śpiewał pieśń dziękczynną z powodu zwycięstwa Greków nad Persami w bitwie pod Salaminą. Był aktywnym uczestnikiem życia politycznego i społecznego Aten, pełniąc zaszczytne funkcje w służbie publicznej i administracji. W wieku 28 lat po raz pierwszy wygrał zawody dionizyjskie konkurs poetycki w starożytnej Grecji. Sofokles był wybitnym dramaturgiem, stworzył ok. 120 sztuk, niestety do dzisiaj zachowało się zaledwie 7 jego tragedii: Ajas, Antygona, Król Edyp, Elektra, Edyp w Kolonie, Kobiety z Trachis (Trachinki), Filoktet. Zmarł w 406 r. p.n.e. w wieku 90 lat.
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
