Alkifron, stosunkowo słabiej znane dzieło Berkeley`a, to seria dialogów będących polemiką ze współczesnymi mu myślicielami brytyjskimi, których zalicza on do wolnomyślicieli. Pod greckimi imionami rozmówców kryją się przede wszystkim: Shaftesbury, Mandeville, Anthony Collins. Przedmiotem polemiki Berkeley`a są zasadnicze pojęcia filozofii oświeceniowej, czy szerzej oświeceniowej umysłowości. W partiach krytycznych dyskutuje on z racjonalizmem, egoizmem, hedonizmem, uprzedzeniami wobec religii, dzięki czemu antycypuje on najważniejsze współczesne polemiki z myślą oświeceniową i jej projektami społecznymi. Z kolei w części pozytywnej książki formułuje oryginalną teorię języka oraz własny dowód istnienia Boga.