"Stara werdyczka, która popsuła sobie życie prawdomówczością", "czerwona hrabina", "arcywarchoł w spódnicy", "zażarta piłsudczyca". Maria Jehanne Wielopolska (1882 - 1940), autorka głośnych książek (Pani El, Faunessy, Femina, Kryjaki), która "stoczyła się w dziennikarstwo". W obronie swoich przekonań, zmienianych czasem o 180 stopni, wdawała się w zaciekłe publicystyczne awantury. Gorszyła Kościół. W Dwudziestoleciu była bohaterką złośliwych karykatur i satyrycznych wierszyków, wyśmiewaną w noworocznych szopkach. Po wojnie o Wielopolskiej nie pamiętano. Dopiero w ostatnich latach dostrzeżono, że to ona, na równi z Zofią Nałkowską, dała początek feminizacji kultury. Hanna Faryna - Paszkiewicz, historyczka sztuki, nie analizuje twórczości Marii Jehanne. Przeszukała archiwa, by wydobyć z cienia fascynującą postać.