Prezentowana praca stanowi novum na gruncie polskiej literatury teologicznej i teologii duchowości. Odznacza się zdolnością prezentacji złożonych i subtelnych kwestii. Świadczy o darze głębokiego spojrzenia, które potrafi łączyć doświadczenie człowieka - kapłana z wzorem, jaki pozostawił Jezus Chrystus. Przeprowadzone analizy, oparte na bogatej literaturze źródłowej, cechuje wyważona argumentacja, logika i jasność wykładu. Aparat krytyczny został sporządzony starannie i poprawnie. A więc opracowanie dowodzi niewątpliwie niezwykłej erudycji Autora, wyrażającej się w doskonałej znajomości literatury źródłowej i przedmiotowej oraz dyspozycji intelektualnej w tworzeniu syntezy naukowej.