Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi.