Książka otwiera przed polskim czytelnikiem świat wyobraźni autorów postkolonialnych, którzy odsłaniają źródła własnego pisarstwa, zmagania z językiem, a także dylematy tożsamości charakterystyczne dla obszarów (post)imperium. Pochodzące z różnych krajów i kontynentów literackie zapisy doświadczeń związanych z rozpadem europejskich potęg kolonialnych, świadectwa napięć istniejących między kulturą metropolii a tradycją rdzenną łączy pewna wspólnota wrażliwości obejmująca sfery polityki, środowiska naturalnego czy kulturowej ekologii, odnoszącej się do przestrzeni wpisanych w lokalne idiomy, rytuały i praktyki społeczne. Rozpoznawalne głosy takich twórców, jak Jamaica Kincaid, Amitav Ghosh, V.S. Naipaul, Chinua Achebe, Ngg wa Thiong'o, Wole Soyinka, George William Lamming, Derek A. Walcott, Wilson Harris, Nadine Gordimer ukształtowane przez poczucie deprywacji lokalności i podmiotowości, a zarazem zadomowienia i pełnoprawnego obywatelstwa poddają literaturę światową procesowi dekolonizacji i swoistej prowincjonalizacji, modyfikując tym samym właściwe jej geografie, kanony i poetyki.