Peter Singer, australijski etyk i wybitny współczesny myśliciel, odtwarza losy Dawida Oppenheima, dziadka ze strony matki, na podstawie prywatnej korespondencji, zapisów i przekazów ustnych oraz innych archiwalnych źródeł i wspomnień. Autor buduje opowieść na tle życia intelektualnego Wiednia pierwszej połowy XX wieku. "To, co nas łączy, trwa ponad czasem" - ten fragment jednego z listów Dawida do przyszłej żony wykorzystuje Singer w książce wielokrotnie, podzielając wiarę dziadka w "ludzkie, niesekciarskie, uniwersalne wartości". Przywrócenie pamięci postaci dziadka ma dla Singera głęboki wymiar moralny, jest nieskończenie maleńkim, lecz namacalnym naprawianiem zła, jakie przyniósł Holokaust. Autor, poznając życie intelektualne Dawida Oppenheima, odkrywa zaskakujące podobieństwo ich poglądów na temat etyki i natury ludzkiej.