Książka stanowi bardzo udane przedsięwzięcie wydawnicze wśród licznych publikacji dotyczących kształcenia się w dorosłym życiu, w tym kształcenia się Polaków, nie ma tak kompleksowej analizy tego zagadnienia. Chodzi zwłaszcza o jednoczesne przedstawienie problemu od strony teoretycznej i empirycznej. W tym drugim przypadku zaproponowano wieloaspektowe ujęcie. Mamy bowiem do czynienia z analizą sposobów empirycznej identyfikacji zjawiska i z odpowiadającym jej podejściem metodologicznym. Obejmuje ono porównawczą analizę badań krajowych i międzynarodowych, określenie skali aktywności edukacyjnej dorosłych i jej struktury oraz identyfikację czynników determinujących poziom i formę kształcenia się. Uważam, że publikacja ta znajdzie wielu czytelników rekrutujących się nie tylko z grona badaczy naukowców i studentów, lecz także polityków i urzędników szczebla centralnego i lokalnego, działaczy oświatowych oraz innych osób, które zajmują się działalnością edukacyjną osób dorosłych.