Analizując współczesne konflikty zbrojne, które charakteryzują się wysokim poziomem asymetryczności i hybrydowości, eksperci wojskowi zgodnie stwierdzają, że siły specjalne są jednymi z najbardziej efektywnych narzędzi państwa do przeciwdziałania tego typu zagrożeniom. Monografia jest próbą porównania miejsca i roli, jakie zajmują siły specjalne Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Federacji Rosyjskiej (FR) w krajowych systemach bezpieczeństwa narodowego oraz roli jaką odgrywały i odgrywają w realizacji celów polityki międzynarodowej. Ponadto opracowanie przedstawia współczesne struktury organizacyjne sił specjalnych, a także charakteryzuje wybrane jednostki sił specjalnych oraz przykłady ich bojowego użycia. Autor dokonuje także porównania przedstawionych formacji specjalnych w kontekście ich powiązania z innymi podmiotami bezpieczeństwa danego kraju, efektywności struktur organizacyjno-funkcjonalnych oraz skuteczności ich użycia.