W obecnym tomie Orientaliów prezentujemy Państwu dwie dziewiętnastowieczne polskie prace dotyczące literatury perskiej. Pierwsza z nich to opowieść o Biżanie i Maniże fragment Szahname Ferdousiego z Tusu, perskiego poematu epickiego, z przełomu X i XI w., w przekładzie Lucjana Siemieńskiego (1855); drugi broszura Karola Załuskiego o języku i literaturze perskiej z roku 1883. Obydwie te prace, adresowane do wykształconych polskich odbiorców, miały na celu poszerzenie ich horyzontów o literaturę tej części świata, którą pomijał tradycyjny kanon wykształcenia humanistycznego, oparty na językach i tekstach klasycznych. Siemieński, nie znając języka perskiego, tłumaczy poprzez niemiecki dzieło Ferdousiego, które uważa za ważną część literatury światowej, poprzedzając swój przekład obszernym wprowadzeniem. Załuski daje pełen szczegółów i odniesień do literatury tematu wykład o językach, historii, literaturze i kulturze Iranu zgodnie z wiedzą swoich czasów. Wobec braku akademickich badań orientalistycznych w Polsce pod rozbiorami obie te przednaukowe prace wypełniają ważną lukę w wiedzy polskiego czytelnika zainteresowanego kulturami pozaeuropejskimi.
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
