Niniejszy tom jest drugim z czterech mających się składać na "Prolegomena do historii komunikacji społecznej". Jest to więc kolejny etap szerzej zakrojonego przedsięwzięcia. W niniejszym tomie Autor prezentuje swój sposób traktowania historii komunikacji: omawia paradygmat determinizmu technologicznego, a także trudności, jakie napotyka w trakcie pisania wykładu.