Siergiej Andriejewski, poeta i krytyk, prawnik i charyzmatyczny mówca sądowy, urodził się w 1848 roku w rodzinie szlacheckiej we wsi Aleksandrowka w guberni Jekaterynosławskiej, zmarł w Piotrogradzie w roku 1918. Pozostawił po sobie liczne wiersze, prace krytyczne, mowy sądowe. Siemion Wengerow pisał o nim, że był poetą i krytykiem dla nielicznych, a Zinaida Gippius przypominała, że uważano go za dyletanta: artyści za dyletanta w sztuce, adwokaci w adwokaturze. Najważniejsze jego dzieło to Książka o śmierci, opublikowane po raz pierwszy w roku 1922 (krytyczne wydanie rosyjskie: 2005), świadectwo rodzinne i zbiór przemyśleń, uznane przez Anatola Koniego za spowiedź syna dziewiętnastego stulecia, z chorą duszą i wątpiącym umysłem.
.jpg)
czuly.jpg)
