Książka ks. Tadeusza Kuczyńskiego dotyczy jednego z najważniejszych problemów filozoficznych w dziejach, mianowicie rozumienia duszy jako zasady życia i działania, a dziś rugowanego przez teorie umysłu czy osobowości oraz uprzedmiotowienia życia. Autor sięga do dokonanej przez Tomasza z Akwinu wielkiej syntezy tradycji platońskiej i arystotelesowskiej oraz patrystycznej w kwestii rozumienia złożonej duchowo-cielesnej struktury bytu ludzkiego, a w szczególności statusu duszy ludzkiej. Autor wskazuje na oryginalność Tomaszowego rozwiązania, polegającego na przyjęciu elementu antropologii Platona - duszy jako ducha i Arystotelesa rozumienia duszy jako formy substancjalnej. Książka składa się z trzech rozdziałów: w pierwszym znajdujemy analizy bazowego w antropologii filozoficznej doświadczenia siebie jako ja działającego i istniejącego, specyfiki poznania natury ja oraz duszy ludzkiej. Drugi rozdział zawiera analizy filozoficznego wyjaśniania duchowo-cielesnej struktury człowieka ujawniającej się w specyficznych niematerialnych aktach oraz problem substancjalności duszy formy. Trzeci rozdział zaś dotyczy niematerialności (duchowości), jednostkowości i indywidualności duszy oraz jej funkcji w ludzkim bytowym compositum. Książka zawiera bibliografię oraz indeksy rzeczowy i osobowy.
.jpg)
czuly.jpg)
