Książka omawia wielokierunkową propagandę sowiecką, która kształtowała obraz Polski i Polaków oraz relacje polsko-rosyjskie na przestrzeni blisko trzydziestu lat (19171945). Pokazuje, że niezależnie od nasilenia działań propagandowych przekaz ten był niezmiennie negatywny. W zależności od bieżących celów zmieniał się jedynie rozkład akcentów: początkowo podważano prawa Polski do panowania nad ziemiami na wschodzie, wzmacniano poczucie narodowej odrębności Białorusinów i Ukraińców, zarzucano Polakom prześladowanie mniejszości narodowych. Po roku 1926 pojawiły się wobec Polski oskarżenia o dążenie do wojny z ZSRS, w latach 30. zaś o jej faszyzację. Po agresji we wrześniu 1939 r. propaganda miała z kolei legitymizować zagarnięcie polskich ziem podkreślano aprobatę Białorusinów i Ukraińców dla sowieckiego panowania, przypominano o nędzy pod polskimi rządami, deprecjonowano dorobek państwa polskiego.
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
