Ziemowit Szczerek rusza w podróż po Europie Środkowej, rozciągniętej między Bałtykiem, a morzem Czarnym, od Estonii, przez pozostałe państwa Bałtyckie - po Rumunię i Bułgarię. Od Niemiec po Ukrainę. W swoim najlepszym stylu i z poczuciem humoru snuje Szczerek opowieść o mitycznej krainie, zwanej międzymorzem. Wędrówka wiedzie po pograniczach dawnych imperiów (austro-węgierskiego, rosyjskiego, tureckiego) i po granicach religijnych wpływów (chrześcijaństwo łacińskie, prawosławne - bałkańskie i wschodnie, islam). Dygresje o architekturze. Rozmowy na ulicach, dworcach i w barach. Podążanie za falami uchodźców przez granice państw. Podglądanie codzienności miast, w których emigranci są już zadomowieni. Śledzenie żywotności stereotypów i wzajemnych mitów pomiędzy nacjami. To wszystko składa się na fascynującą opowieść i - złożony niczym z puzzli - obraz współczesnej Europy Środkowej w fazie gwałtownych przemian. A może w trakcie powrotu do własnych korzeni? Facet był starszy, miał lekko podkręcone wąsy. Był w myśliwskim, alpejskim kapelusiku i w zgrzebnym, lecz schludnym stroju, który wyglądał tak, jakby uszyto go po to, by nosić go specjalnie do lasu. Wyglądał ten facet jak emanacja Europy Środkowej fragment książki
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
