Publikacja zawiera teksty, które nie są zapisem swobodnych skojarzeń na kanwie czytań liturgicznych, ale propozycjami osnutymi wokół zasadniczej myśli zaczerpniętej z Pisma Świętego i rozprowadzonej w kilku wyodrębnionych punktach. Mają niejako formę otwartą, będąc raczej inspiracją, sugestią do nadania im charakteru osobistej wypowiedzi. Wyraźnie koncentrują się na osobie Jezusa Chrystusa, Zmartwychwstałego, Żywego, Obecnego w sprawowanej Eucharystii w tym znaczeniu są kerygmatyczne. O takim wymiarze homilii przypominał Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Verbum Domini: Dla wiernych musi być jasne, że kaznodziei zależy na ukazaniu Chrystusa, który powinien być w centrum każdej homilii (VD 59). Podobnie rolę homilii postrzega papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium, dodając, że kontekst liturgiczny domaga się, aby przepowiadanie ukierunkowywało zgromadzenie, a także kaznodzieję, ku komunii z Chrystusem w Eucharystii przemieniającej życie (EG 138).