Canoe z papieru stanowi wynik nie tylko wieloletniej pracy wędrującego uniwersytetu, jak nazywa się Międzynarodową Szkołę Antropologii Teatru, ale i gromadzi doświadczenia wyniesione z trzydziestoletniej pracy teatralnej, m.in. z licznych wypraw zespołu. Próbując uchwycić istotę aktorstwa, Barba buduje pomost między Wschodem a Zachodem, konfrontuje europejskie techniki sceniczne z ich azjatyckimi odpowiednikami, zderza osiągnięcia takich reformatorów teatru jak: Stanisławski, Meyerhold, Craig, Brecht czy Grotowski z dokonaniami mistrzów z Azji.