Intencją książki jest nie tylko prezentacja dorobku Anto, ale i sproblematyzowanie zagadnienień związanych z praktyką artystyczną kobiety malarki, która w ciągu kilku dekad funkcjonowała z sukcesem na scenie sztuki zodminowanej przez artystów mężczyzn. Eseje Michała Jachuły, Marcina Lachowskiego, Magdaleny Ujmy i Karoliny Zychowicz analizują motywy i język jej malarstwa, jego recepcję i konteksty. Szkic Agnieszki Marii Wasieczko i rozmowy z Zuzanną Janin, Olgą Wolniak, Piotrem Nowickim przybliżają postać artystki i czas, w którym tworzyła.