Przedstawiona przez Wojciecha Michalskiego propozycja spojrzenia na poemat Barboura jako dzieło, w którym znalazły swoje odzwierciedlenie przechowywane przez różne kręgi społeczeństwa szkockiego [] wspomnienia o ważnych dla grupowej tożsamości wydarzeniach z czasów wojny z Anglią, stanowi interesujący głos w toczonych w ostatnich latach dyskusjach nad funkcjonowaniem pamięci zbiorowej, formami jej przekazywania i utrwalania. Na przykładzie szkockiego poematu Autor w przekonujący sposób pokazuje, w jaki sposób wspomnienie o heroicznej przeszłości konstytuowało grupową tożsamość, stanowiąc istotny element kształtowania społecznych relacji. Prof. dr hab. Zbigniew Dalewski
.jpg)
czuly.jpg)
