Autorka pisze bardzo delikatnie o sobie i o świecie, pisze, można powiedzieć, poprzez świat. Barwy i zapachy świata, jego przyjazne domostwo są dla dla poetki pewną trampoliną do wyrażenia swoich przeżyć i uczuć. Zatem nie wyraża ich poetka bezpośrednio - strumieiem albo wylewem poetyckim, ale pośrednio- poprzez refleksję, namysł, dystans oraz próbę przyłapania chwili na gorącym uczynku- jak wielobarwnego motyla szybującego nad kwiatem.