Prezentowana praca jest owocem wieloletnich studiów autora poświęconych broni barbarzyńskiej okresu rzymskiego i wędrówek ludów w Barbaricum. Stanowi ona kompendium wiedzy na temat uzbrojenia na ziemiach polskich w tych czasach (IVII w. po Chr.). Czytelnik znajdzie w niej omówienie militariów kultur przeworskiej i wielbarskiej, kręgu zachodniobałtyjskiego oraz problematyki ofiarnych stanowisk bagiennych (jeziornych), które od niedawna znane są także z ziem Polski północnej. Dodatkowo w książce zamieszczono rozdział poświęcony tarczom, przede wszystkim z okresu protohistorycznego, uwzględniający jednak ponadto genezę, pradzieje i historię tej broni ochronnej, a także analogie z innych kultur i cywilizacji. Problematyka powyższa została ujęta na szerokim tle, z uwzględnieniem zagadnień często wykraczających poza terytorium środkowoeuropejskie i granice okresu protohistorycznego. Jest to pierwsze tego rodzaju opracowanie w literaturze bronioznawczej. Dr hab. Bartosz Kontny, prof. UW. Urodzony w Warszawie, absolwent VI L.O. im. Tadeusza Reytana oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Od początku kariery naukowej pracuje w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w archeologii okresu protohistorycznego w barbarzyńskiej Europie, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki uzbrojenia. Zajmuje się także archeologią podwodną. Autor ponad 130 artykułów naukowych, redaktor kilku książek. Najważniejsze prace książkowe (współautor): Nowinka Site 1. The cemetery from the Late Migration Period in the northern Poland, Gdańsk-Warszawa 2011 (wraz z Jerzym Okulicz-Kozarynem i Mirosławem Pietrzakiem), Starożytne miejsce ofiarne w jeziorze w Lubanowie (d. Herrn-See) na Pomorzu Zachodnim / Ancient Sacrificial Place in the Lake in Lubanowo (former Herrn-See) in West Pomerania, red. T. Nowakiewicz, Warszawa 2016 (wraz z Aleksandrą Rzeszotarską-Nowakiewicz i Tomaszem Nowakiewiczem).
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
