W książce Karen Horney prezentuje dynamiczną teorię nerwicy, której jądrem jest zasadniczy konflikt między nastawieniem `do`, `przeciwko` i `od` ludzi. Chociaż obraz rozwoju nerwicy przedstawiony przez Horney jest mało optymistyczny, nazywa ona swą teorię konstruktywną. Wynika z jej przekonania o możliwości rozwiązania konfliktów neurotycznych za pomocą rzetelnie prowadzonej pracy analitycznej oraz wiary w to iż człowiek może się zmieniać tak długo, jak żyje. Karen Horney (1885-1952), psychiatra i psychoanalityk niemiecki, skończyła studia medyczne i do 1932 roku wykładała w Instytucie Psychoanalitycznym w Berlinie. Po dojściu Hitlera do władzy tak jak wielu niemieckich intelektualistów wyemigrowała do USA. Tam . założyła z Erichem Frommem Amerykański Instytut Psychoanalityczny. Karen Horney to jedna z najważniejszych postaci współczesnej psychiatrii i psychoanalizy. W serii `Psychologia` REBIS wydał następujące jej prace: Autoanaliza, Psychologia kobiety, Neurotyczna osobowość naszych czasów, Nerwica a rozwój człowieka oraz spisane po śmierci Horney Wykłady ostatnie.