Książka stanowi pierwszą całościową próbę opisania polityki władz Księstwa Warszawskiego (18071815) wobec Żydów. Było to państwo na granicy epok, między światem feudalnym a XIX-wiecznym marzeniem o postępie. Wprowadzało mechanizmy nowoczesnego zarządzania, ale dawne wyobrażenia i postawy społeczne pozostawały ogromnie żywe. To napięcie między nowymi regulacjami a starymi przyzwyczajeniami jest przedmiotem książki. Praca opiera się na szerokiej bazie źródłowej, na podstawie której przeanalizowano zarówno toczącą się debatę, jak i treść przyjętych regulacji, a także codzienną praktykę administracyjną, ukazując dynamikę polityki wobec Żydów
.jpg)
czuly.jpg)
