Minipowieść Kardynał Pölötüo to przewrotny, groteskowy i głęboki traktat filozoficzny, którego bohaterem (i twórcą karkołomnej doktryny pölötüomizmu, swoistego prekursora postmodernizmu) jest sędziwy tytułowy Kardynał, powieściowy ojciec Guillaume`a Apollinare`a, przyjaciel wielu uczonych i filozofów (m.in. Bertranda Russella), a także księżnej Zuppa, córki polskiego generała Piesca, bohatera opowiadania Generał Piesc, który miał do spełnienia wielką Misję, ale zapomniał, czym ona była. Te dwie postaci spotykają się w tym tomie po raz pierwszy. Themerson szanuje czytelnika: nie daje mu strawy prostej i łatwej. Wierzy w porozumienie pełne, które nie toleruje dosłowności i banału. Satysfakcję intelektualną płynącą z lektury tych dwóch opowieści trudno przecenić. Kiedy czytam Themersona, wiem, że do jego pełnego przeżycia potrzebne jest także poczucie humoru. Jerzy Bralczyk
.jpg)
czuly.jpg)
