Pod koniec maja 1905 roku Warszawą wstrząsnęła kolejna fala przemocy znana jako pogrom domów publicznych. Przez kilka dni warszawscy robotnicy i rzemieślnicy, w większości Żydzi, napadali na członków miejscowego półświatka stręczycieli, złodziei, oszustów i paserów niszcząc jednocześnie lokale związane ze środowiskiem przestępczym i oferujące płatne usługi seksualne: kawiarnie, szynki, domy publiczne, domy schadzek oraz prywatne mieszkania. Zebrane w niniejszej książce źródła, wpisując te wydarzenia w różne konteksty rewolucji 1905 roku, prostytucji, przestępczości i marginesu społecznego, ruchu robotniczego pozwalają na przedstawienie zamieszek w całej ich złożoności.
.jpg)
czuly.jpg)
