Zainspirowana ludową baśnią epopeja fantastyczna opisująca niezwykłe przygody dwóch olbrzymów: Gargantui i jego syna Pantagruela. Jest to lśniąca rubasznym, często wulgarnym humorem opowieść, w której groteska przeplata się z szaloną fantazją. Nauki, jakie pobierają bohaterowie, bitwy i pojedynki, które toczą, ich niekończące się uczty, wędrówki, sądy, żarty, fortele, parodystyczne debaty z ówczesnymi autorytetami wszystko to służy autorowi za kanwę dla swobodnej, niczym niekrępowanej satyry na cały otaczający go świat. Tajemnicą czytania dzieł Rabelais'go jest, aby je czytać z tą samą beztroską, z jaką były pisane. Nie za wiele dociekać, nie trapić się o to, czego się nie rozumie, i wysysać ze smakiem ten szpik, o którym pisarz powiada, iż mieści się w jego dziele. Tadeusz Boy-Żeleński
czuly.jpg)
.jpg)
